Kosta Rika Kahvesi

Bu çok güzel ülke genellikle İsviçre ile karşılaştırılır. Sadece dağları ve doğası için değil, aynı zamanda istikrarı ve güvenliği için. Kosta Rika, gerçek bir kahve kültürüne, önemli siyasi sorunları olmayan istikrarlı bir ekonomiye ve birçok yönden Avrupa tarzı bir yaşama ve çalışma tarzına sahiptir.

Kosta Rika, Karayip Denizi ve Pasifik Okyanusu kıyıları ile Orta Amerika’da yer almaktadır. Tropik kıyı ovalarından arazi, engebeli dağlara ve çoğu insanın yaşadığı ılıman bir merkezi platoya yükselir. Yağışların en yoğun olduğu bölge doğu kıyısındadır. Çiftçilik ana faaliyettir ve ihraç edilen ürünler arasında muz, ananas, çiçekler, sığır eti ve tabii ki kahvedir. Giyim (ana ihracat) ve elektrik bileşenlerinden gıda ürünleri ve çimentoya kadar bir dizi mal üreten güçlü bir imalat sektörü vardır, ancak bu çeşitli endüstriler, turizm ana faaliyet sektörü olan tarımdır.

Hükümetin emri altında yalnızca Arabika çeşitlerinin yetiştirilmesine izin verilen Kosta Rika’da kalite her zaman yüksek bir öncelik olmuştur. Kahve, ülkenin muz ihracatının ve turizmin arkasındaki üçüncü sektörü olmasına rağmen, kahve yerel kimliğin büyük bir parçası olduğu için Ticos için oldukça duygusal bir konu olmaya devam ediyor.

Ana: Nisan ayından Haziran ayına kadar

Orta Yaylalarda ve Pasifik bölgesinde, oldukça homojen bir olgunlaşma dönemine sahip sadece iki, en fazla üç çiçeklenme dönemi vardır. Atlantik bölgesinde, daha fazla yağış miktarı nedeniyle çiçeklenme daha sık meydana gelir ve bu nedenle olgunlaşma dönemini daha uzun bir süre uzatır.

Ana Sayfa: Ekim’den Şubat’a kadar

Kosta Rika, dünyanın en büyük hasat dönemlerinden birine sahiptir. Zirve Ekim ve Şubat ayları arasındadır, ancak bazı bölgelerde neredeyse tüm yıl boyunca bazı dakikalar toplanabilir.

Mart ayından eylül ayına kadar

Robusta üretimi kanunen yasaklanmıştır. Toplam üretimin yaklaşık% 50’si, çoğunlukla ABD’ye “gurme” kahve olarak satılmaktadır.

Arabica Çeşitleri şunları içerir: Marsellesa, H1, H3, Tipica, Caturra, Catuai, Mundo Novo, Costa Rica 95, Hibrido Tico, Geisha, Villalobos, Villa Sarchi, Obatã, Bourbon, Venecia.

Yüksek üretim maliyeti.

Ortalama ücret ± 3,50 USD / saat. Çocuk işçiliği, ekoloji ve Doğal Kaynakların korunmasına yönelik katı kurallar. Bu yüzyılın başında, Kosta Rika kısa süre önce ilk kahve kurdu böceği vakasını bildirdi ve daha sonra ülkedeki kahve ağaçlarında kahve pası yaşadı.

Geçmişteki Ana Bölgeler:

Atlantik veya Pasifik Bu sınıflandırma, dağ sırtının hangi tarafında bulundukları bölgelerin kahvelerini Puntarenas (Pasifik) veya Puerto Limon’dan (Atlantik) gönderdiği geçmiş bir çağdaki nakliye sınırlamalarından kaynaklanıyordu. Bu nedenle, başlangıçta Pasifik tarafından gönderilen kahvenin tamamı ülkenin yüksek bölgelerinden geldi ve üstün kalitede olduğu yaygın olarak kabul edildi. Günümüzde, nakliye sınırlamalarının ortadan kalkmasıyla birlikte, tüm bölgelerden gelen kahveler çoğunlukla Atlantik Okyanusu yoluyla Puerto Limon’dan gönderildiği için bu sınıflandırma yöntemi artık geçerli değildir. Bugün, büyüyen bölge ve / veya araziye vurgu yapılmaktadır. Nitelikleriyle en ünlüsü: Tarrazu ve Naranjo bölgeleridir. Ama aynı zamanda San Ramon, Orosi ve San Pedro da önemli

Toplama yalnızca seçici olarak elle yapılır. Küçük yetiştiriciler, günlük verimlerini “Recibidores” toplama istasyonlarına teslim ederler ve buradan merkez “Beneficios” a taşınırlar. Daha büyük yetiştiriciler kahvelerini doğrudan “Faydalanıcılara” teslim ediyor ve hatta bazıları kahveyi kendileri işliyor. Kosta Rika’da ödenen nispeten yüksek ücretler nedeniyle, elle toplama, bu menşeli kahvenin maliyetinin% 25’inden fazlasını (“fanega” başına ödenen 85.000 kolondan 20.000 koloni – 1 torba yeşil kahve ”) oluşturmaktadır.

Endüstriyel işlemde kahve tamamen yıkanır. Ballar ve doğal maddeler mikrolot’a özeldir çünkü posa değirmenin birkaç parçasına zarar verir!

Kosta Rika’da kahvenin yıkanması sırasında nehirlerin kirlenmesini önlemek için yeni, katı kuralların uygulandığına dikkat etmek önemlidir. Bu işlem sırasında kullanılan su, filtrelenmeden, temizlenmeden ve tekrar nehre bırakılmadan önce en az üç kez yeniden kullanılmalıdır. Modern ve çevre dostu değirmenler atık suyu nehirlere salmaz, bunun yerine suyu kirletmemek için çim alanlara püskürtürüz.

Kosta Rika’da ekolojik sistemin korunmasına ilişkin yeni yasalar nedeniyle, fermantasyon sürecinde nehirlerin kirlenmesini önlemek için büyük özen gösterilmesi ve en yüksek kalitede bir ürün elde edilmesi gerekmektedir. Fermantasyon süresi, çeşitli kahve partileri arasında değişeceğinden ve farklılık göstereceğinden, aşırı ve yetersiz fermantasyonu önlemek için bu işlemi tamamen kontrol etmek önemlidir.

Az fermente edilmiş bir kahve, toprak tadında bir fincan verir. Çok uzun süre fermente edilen kahve, fazla fermente edilmiş bir fincan verir (kahveye neredeyse kimyasal, ekşi, hoş olmayan bir tat verir).

Veranda Güneşte Kurutma: Muhtelif kurutma işleminde kahve, tuğladan yapılmış kurutma gerekçesiyle şeritler halinde düzenlenir – güneşte kurutulmuş kahve, mikrolot kahveler için özeldir. Endüstriyel olarak işlenmiş kahveler her zaman fırında kurutulur (varillerde, kulelerde vb.) – neredeyse hiçbir zaman beton veya kil içinde değil, kalan nem% 11-12 seviyesine ulaşana kadar sürekli olarak çevrilir.

Tamburlarda Yapay Kurutma: Büyük döner hava varilleri kullanılarak yapay kurutma işlemi iki aşamada yapılır. Önce% 35 artık neme kadar bir ön kurutma ve ardından yaklaşık% 12 RM’ye kadar ana kurutma. Önemli ölçüde daha hızlı kurutmanın da kahvenin kalitesini düşürdüğü yaygın olarak kabul edilmektedir.

Ayıklamadan sonra (işlemin başında su ayırma yapılır) kahve genellikle büyük metal silolarda birkaç hafta dinlenmeye bırakılır.

Pazarlama özel sektörün ve kooperatiflerin elindedir, ancak hükümet ICAFE (Kosta Rika Kahve Enstitüsü) aracılığıyla denetim ve kontrolü sürdürmektedir.
Pazarlama dahil INCAFE faaliyetlerini finanse etmek için tüm ihracatın FOB değeri üzerinden% 1,5 vergi vardır.
Yeşil kahvenin satışı (ihracatı) kayıtlı ihracatçılar tarafından yapılmaktadır ve bunlar üreticiler, değirmenciler, kooperatifler ve yabancı şirketler olabilir. Başvuru sahibi tüm şartlara uyduğu sürece ihracat izni ICAFE ve hükümet tarafından verilir.
ICAFE, kahve endüstrisinin tüm üyelerinin temsil edildiği ve oy kullanma hakkına sahip olduğu bir yönetim kuruluna sahiptir. Üreticiler bu kurulda en fazla sayıda temsilciye sahiptir.
Özel sektörde kahve ihracatı için benzersiz ve şeffaf bir pazarlama sisteminin kullanıldığını belirtmek de önemlidir. 
Bir ihracatçı ile bir değirmen arasındaki her sözleşme, fiyatın yanı sıra satılan kahvenin hacmi açısından da halka açıktır. Bunlar düzenli olarak yayınlanır ve halka açıktır. Bu şekilde, ihracatçılar her zaman mümkün olan en iyi fiyatları elde etmek ve ayrıca yetiştiricilerden ek iş ve kahve çekmek için motive olurlar.

Sinter kafesi

Sintercafé 1987’de basit bir fincan kahve ile başladı … Tabii ki Kosta Rika kahvesi. Endişeli kahve çiftçileri, değirmenciler, ihracatçılar ve kavurucular, üretkenliğin dünyadaki en yükseklerden biri olduğu kahve üreten bir ülkedeki toplantıya, yüzlerce kahve alıcısını Kosta Rika topraklarına çekebilecek uluslararası bir diyalog düzenlemeye kararlıydı. Kosta Rika Kahve pazarının refahı için asgari kaynaklar, ancak yakıcı girişim ve sınırsız arzu, “Uluslararası Kahve Haftası” nı başlattı. Amaç, Kostan Rika kahvesinin dünya pazarındaki konumunu iyileştirmek, modern hasat yöntemlerini teşvik etmek ve kahve üretimini sanayileştirmekti. Tüm bu aşamalarda Kosta Rika bir vitrin. Bu seminerin kabulü ezici oldu ve olmaya da devam ediyor. 

Diğer bazı önemli Pazarlama noktaları:

• Kosta Rika kahve ithal etmez ve yerel tüketim yerel olarak üretilen kahve ile sınırlıdır. 

En kaliteli kahve için yetiştiriciler arasında yıllık yarışmalar düzenlenmektedir. Bu yarışmanın sonucu, en iyi 10 kahvenin dünya çapında bilinen özel bir müzayedede yer alması, kavurucuların paket başına 5.000 $ ‘a kadar ödeme yapmasıdır !!!

Çevre ülkelere kıyasla yerel ücretlerin yüksek seviyesi, tarım arazilerinin yükselen değeri ile birleştiğinde, yetiştiricilerin yeni plantasyonlar açmasını veya inşa etmesini zorlaştırıyor.

İlk hafta Kasım ayında Belçika’dan Kosta Rika’ya kaçtım. Kosta Rika’ya vardığımda, sıcak yerel havayı hemen hissettim: 11 saatlik uçuş beni 5 derece yağmurlu Brüksel’den 25 derece güneşli San Jose’ye itmişti. 

Havaalanında, nazik polis memurlarıyla gümrük işlemlerini yaptıktan sonra, Carlos Zuniga beni otele götürmek için havaalanında beni bekliyordu. Bizim yolumuzda, bugünlerde Kosta Rika’nın iki büyük sorununu önlüyor: iklim değişikliği ve presalar.

Başlangıçta sahip olduğum sıcak ve güneşli hava izlenimi, gün batımı yağmur ve taze bir gece getirirken aniden değişti. Kasım ayının başındaki yağmurlar normal değildi ve yerel kahve hasadının ilk aşamalarını etkileyebilirdi. 

Presa, yerel rekabet gücünü zayıflatan trafik sıkışıklığının yerel adıdır. İlk seyahatim oldukça anlamlı bir örnekti; Havaalanından otele 4 saat geçirdim. Mesafe? 45 kilometrelik iyi korunmuş ancak kalabalık otoyol

Ertesi sabah saat 4’te uyandım, sabahın en yoğun saatinde San Jose şehrini geçerek araba ile 3 saatten az olmamak kaydıyla. Trafik sıkışıklığı, 7 saatlik jetlag ve Trump’ın dün geceki zaferi bu ilk günü benim için biraz zorlaştırdı.

Bu ilk kültürel şokun ardından, ürünün güçlü bir şekilde değerlendirilmesi, yüksek maliyetli iş gücü ve ICAFE kahve üretimi için hükümet organı tarafından sıkı bir kontrol ile tanımlanabilecek yerel kahve üretimi bağlamını fark etmeye başladım.